plakat zachęcający do szczepienia kota i psa przeciwko wściekliźnie, na zdjęciu mężczyzna, kobieta i pies

Obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt podlegają psy powyżej 3. miesiąca życia. Posiadacze psów są obowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3. miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Szczepień psów przeciwko wściekliźnie dokonują lekarze weterynarii świadczący usługi weterynaryjne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt. Po przeprowadzeniu szczepienia posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie lub dokonuje się wpisu w paszporcie.
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 576/2013 szczepionka przeciwko wściekliźnie musi:
być szczepionką inną niż żywa modyfikowana szczepionka i należeć do jednej z poniższych kategorii:
szczepionka inaktywowana zawierająca co najmniej jedną jednostkę antygenową w dawce (zalecenie Światowej Organizacji Zdrowia);
szczepionka rekombinowana powodująca ekspresję glikoproteiny odpornościowej wirusa wścieklizny w żywym wektorze wirusowym;
w przypadku stosowania w państwie członkowskim, posiadać pozwolenie na dopuszczenie do obrotu zgodnie z:
art. 5 dyrektywy 2001/82/WE; lub
art. 3 rozporządzenia (WE) nr 726/2004;
w przypadku stosowania na terytorium lub w państwie trzecim, zostać zatwierdzona przez właściwy organ lub być objęta licencją wydaną przez właściwy organ oraz spełniać co najmniej wymogi ustanowione w odpowiedniej części rozdziału dotyczącego wścieklizny Podręcznika badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt.
Szczepienie przeciwko wściekliźnie musi spełniać następujące warunki:
szczepionka została podana przez upoważnionego lekarza weterynarii;
wiek zwierzęcia domowego w dniu, w którym zostało zaszczepione, wynosił co najmniej 12 tygodni;
upoważniony lekarz weterynarii lub urzędowy lekarz weterynarii wskazał datę podania szczepionki w odpowiedniej sekcji dokumentu identyfikacyjnego;
data podania szczepionki nie jest wcześniejsza niż data wszczepienia transpondera lub wykonania tatuażu lub data odczytu transpondera lub tatuażu podana w odpowiedniej sekcji dokumentu identyfikacyjnego;
okres ważności szczepienia liczy się od nabycia odporności ochronnej, przy czym musi minąć co najmniej 21 dni od wypełnienia protokołu szczepienia wymaganego przez producenta dla szczepienia pierwotnego, do końca okresu odporności ochronnej, jak określono w specyfikacji technicznej pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, (tzn. zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki); upoważniony lekarz weterynarii lub urzędowy lekarz weterynarii wskazuje okres ważności szczepienia w odpowiedniej sekcji dokumentu identyfikacyjnego;
ponowne szczepienie musi zostać uznane za szczepienie pierwotne, jeżeli nie zostało przeprowadzone w okresie ważności poprzedniego szczepienia, o którym mowa w punkcie powyżej.

plakat w PDF