Dla mieszkańca

Drogi

Gospodarka Komunalna i Środowisko

Monitorowanie środowiska

Zarządzanie kryzysowe

Numer alarmowy 112 Bezpieczeństwo dzieci Dlaczego nie wypalać traw? Grill W trakcie pożaru Krajowa Mapa Zagrożeń Huragany i nawałnice Regionalny System Ostrzegania

Numer alarmowy 112

112 to numer alarmowy, bezpłatny i dostępny na terenie całej Unii Europejskiej zarówno dla telefonów stacjonarnych, jak i komórkowych. Numer alarmowy 112 można wybrać w telefonie nieposiadającym karty SIM.

System powiadamiania ratunkowego

Numer alarmowy 112 odbierany jest w Centrach Powiadamiania Ratunkowego przez operatorów numerów alarmowych.

Numer alarmowy 112 został wprowadzony uchwałą Rady Europy z dnia 29 lipca 1991 roku i usankcjonowany Dyrektywą 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej). W wielu krajach, także w Polsce 112 nie zastępuje dotychczasowych krajowych numerów alarmowych, ale działa obok nich.

Więcej informacji na stronie internetowej gov.pl/web/numer-alarmowy-112

Bezpieczeństwo dzieci

Wiem, że uwielbiasz pływać

Musisz jednak wiedzieć, że nie każde miejsce nadaje się do kąpieli. Woda często kryje różne przedmioty leżące na dnie, a które mogą się stać przyczyną trwałego kalectwa, kiedy po skoku do wody uderzysz w nie np. głową. Korzystaj tylko z wyznaczonych kąpielisk pod opieką dorosłych!

Gra w piłkę jest świetną zabawą

Jeżeli bawisz się zbyt blisko drogi, możesz ulec groźnemu wypadkowi, a jednocześnie możesz być przyczyną wypadku, kiedy kierowca straci panowanie nad kierownicą omijając ciebie wbiegającego na jezdnię za piłką.

Wypalanie traw, nie jest najmądrzejszym sposobem spędzania wolnego czasu

Nie wiem czy wiesz, że oprócz zagrożenia pożarowego jakie stwarzasz podpalając suchą trawę, niszczysz organizmy żyjące tuż pod ziemią.

Petardy nie są zabawkami i nie powinny się znaleźć w twoich rękach

Wybuchając nagle mogą spowodować poważne oparzenia rąk i twarzy. Możesz nawet stracić wzrok. Nie pozwól się namówić kolegom i sklepy z petardami oraz sztucznymi ogniami omijaj z daleka.

Trzepak nie jest najlepszym miejscem do zabawy

Myślę, że takie wspaniałe fikołki bezpieczniej jest wykonywać na sali gimnastycznej pod opieką nauczyciela wychowania fizycznego. Upadek z trzepaka może zakończyć się bardzo bolesnymi stłuczeniami, a nawet złamaniami rąk i nóg. Pamiętaj o tym podczas swoich zabaw.

Jazda na rolkach dostarcza wielu wrażeń

Pamiętaj, by uprawiać ten sport w kasku i ochraniaczach na nadgarstki i kolana. Nie szusuj po ulicy między samochodami, ale po wyznaczonych alejkach i chodnikach.

Na pewno drzemie w tobie dusza odkrywcy

Lubisz kopać w ziemi i wydobywać z niej różne ciekawe rzeczy. Nie wszystkie jednak przedmioty które wykopiesz są bezpieczne. Często pod ziemią drzemią pozostałości po wojnie – granaty i różnego rodzaju pociski. By nie zrobiły nikomu krzywdy, muszą się nimi zająć fachowcy. Pamiętaj! Nigdy nie wyciągaj samodzielnie z ziemi podejrzanych przedmiotów, nie próbuj ich rozbierać i pod żadnym pozorem nie wrzucaj do ognia. Wybuch może spowodować twoją śmierć lub trwałe kalectwo. Gdy znajdziesz przedmiot przypominający granat lub jakikolwiek pocisk nie dotykaj go! Zawiadom dorosłych.

Lekarstwa mają różną postać

Czasami wyglądają jak kolorowe cukierki, jednak niewłaściwie stosowane mogą być bardzo niebezpieczne dla twojego organizmu. Gdy poczujesz się źle, nie próbuj leczyć się sam. Powiedz o tym dorosłym, którzy na pewno pójdą z tobą do lekarza i to on zdecyduje jaki lek powinieneś przyjmować. Pamiętaj, że lekarstwa stosowane niewłaściwie mogą odnieść zupełnie inny skutek do zamierzonego, a czasami doprowadzić nawet do śmierci.

Istnieją substancje, które wdychane przez dłuższy czas powodują trwałe uszkodzenie organizmu

Do takich należą kleje. Kleje biurowe używane na codzień do klejenia papieru nie zawierają niebezpiecznych substancji. Jednak kleje do drewna, skóry itp. jak np. butapren niosą ze sobą niebezpieczeństwo. Pamiętaj, nie daj się namówić kolegom i nie wąchaj żadnych substancji niewiadomego pochodzenia.

Na pewno wiesz o tym, że istnieją takie substancje, które bardzo łatwo się zapalają

Kontakt z nimi jest niebezpieczny. Zaprószenie ognia w pobliżu ich składowania, może spowodować wybuch. Bawiąc się, unikaj miejsc, gdzie leżą beczki, puszki i pojemniki niewiadomego pochodzenia, nie tylko ze względu na łatwozapalne ale również trujące substancje, które mogą się w nich znajdować. Przede wszystkim jednak nie baw się zapałkami.

Lubisz jeździć na łyżwach, prawda?!

Uprawiaj ten wspaniały sport w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych. Unikaj sadzawek, stawów, jezior i rzek. Jeżeli w twojej miejscowości nie ma sztucznego lodowiska, upewnij się, że lód po którym masz zamiar się ślizgać został sprawdzony przez dorosłych i nie kryje przykrych niespodzianek (przerębla, zbyt cienkiej tafli lodowej).

Przedmioty spadające z dużej wysokości są zagrożeniem dla przechodniów

Dlatego nie wolno niczego wyrzucać przez okno. To co Tobie wydaje się dobrą zabawą może być przyczyną groźnego wypadku.

W domu używa się wielu substancji chemicznych

Służą one do utrzymania czystości w kuchni lub łazience. Nie wolno ich w żadnym wypadku pić! Gdy jednak ktoś z Twojego młodszego rodzeństwa przez pomyłkę wypije trującą substancję, natychmiast powiadom rodziców i zadzwoń na pogotowie ratunkowe pod numer alarmowy 999 lub do straży pożarnej – 998. Pamiętaj! Nie wolno podawać w takim przypadku niczego do picia! Zabezpiecz substancję, która została spożyta i pokaż ją lekarzowi. Pomoże to w szybkim podjęciu właściwego leczenia.

Jedną z ulubionych zabaw dzieci i młodzieży jest jeżdżenie na rolkach lub łyżwach

Bywa, że zabawy te kończą się złamaniem, zwichnięciem bądź skręceniem nogi. Kiedy więc zauważysz, że któreś z dzieci przewróciło się i ma kłopoty z poruszaniem się, zdejmij mu z nóg buty i odsłoń miejsce urazu. Zobacz, czy nie doszło do rozcięcia skóry. W razie mocno krwawiącej rany, nie podnoś poszkodowanego. Jeżeli takiej rany nie ma, poproś kogoś o pomoc w celu unieruchomienia nogi i szybko powiadom osoby dorosłe.

Gdy zauważysz u kolegi lub koleżanki krwotok z nosa nie panikuj!

Do chwili nadejścia kogoś z dorosłych poproś taką osobę, aby usiadła i wyczyściła nos, tak jak to robi się przy katarze. Następnie pochyl jej głowę do przodu, aby uniknąć możliwości zadławienia się krwią. Na czoło krwawiącego przyłóż zmoczony zimną wodą okład. Przygotuj małe tamponiki z chusteczki higienicznej i pomóż umieścić je w krwawiącym nosie.

Jeżeli ktoś z Twoich rówieśników oparzy się,

troskliwie zaopiekuj się poszkodowanym, a miejsce poparzenia ochłodź natychmiast strumieniem zimnej, bieżącej wody. Czynność ta powinna trwać około 20 minut lub do momentu, kiedy oparzony przestanie odczuwać ból. Także i w tym przypadku powinieneś szybko powiadomić dorosłych.

Jesień i zima to pory roku, kiedy bardzo łatwo o przemoczenie i wychłodzenie organizmu

Dlatego też, gdy zdarzy się taka sytuacja należy przede wszystkim zdjąć mokre rzeczy i osuszyć ciało, szybko założyć na nie suche ubranie lub okryć je ciepłym kocem. Jeżeli jest to możliwe, daj do wypicia ciepły napój na przykład herbatę.

Może zdarzyć się, że ktoś w Twoim otoczeniu zasłabnie

Ułóż taką osobę wygodnie na ziemi, opierając jej uniesione nogi na podwyższeniu. Sprawdź też czy równomiernie oddycha. Taka pozycja pomoże w lepszym dopływie tlenu do mózgu. Pamiętaj, jeżeli stało się to w zamkniętym pomieszczeniu, otwórz szeroko okno, aby napłynęło do niego świeże powietrze. Szybko powiadom dorosłych.

Podczas burzy lub wichury nie szukaj schronienia pod wysokimi drzewami,

zwłaszcza tymi rosnącymi w odosobnieniu, czy na wzniesieniach, ponieważ spadające gałęzie lub wyładowania atmosferyczne – pioruny mogą być zagrożeniem dla twojego zdrowia, a nawet życia!

Nie używaj podczas burzy telefonu komórkowego

Dla własnego bezpieczeństwa wyłącz go! Jeżeli znajdujesz się w terenie zabudowanym odejdź od metalowych obiektów takich jak siatki ogrodzeniowe, słupy energetyczne lub maszty i jak najszybciej ukryj się w najbliższym budynku. Gdy natomiast burza zastała cię w terenie otwartym, nie staraj się przed nią uciec.

Nie biegnij!

Oddal się małymi krokami od wysokich drzew i poszukaj schronienia na obniżonym terenie (wąwóz, dolina). Przykucnij i spokojnie przeczekaj nawałnicę.

Jeżeli jesteś w z innymi dziećmi powinniście się rozdzielić na mniejsze grupy. Pamiętaj! Odległość burzy do miejsca, w którym się znajdujesz, oblicza się mnożąc liczbę sekund, jaka upłynęła od ujrzenia błyskawicy, do momentu usłyszenia grzmotu przez 330.

Pożary w kuchni,

z uwagi na znajdujące się w niej urządzenia gazowe i elektryczne, zdarzają się często. Pamiętaj więc, że do ugaszenia ognia powstałego wskutek zwarcia w przewodach elektrycznych lub palącego się tłuszczu na kuchence gazowej, w żadnym wypadku nie używaj wody. W pierwszym przypadku pamiętaj o odłączeniu wtyczki przewodu z gniazdka. Ugaś pożar solą kuchenną lub sodą do pieczenia. Jeżeli zaś ogień jest nieduży i pali się tylko na patelni możesz go ugasić przykrywając naczynie. Zrób to jednak bardzo ostrożnie!

Nigdy nie podchodź do nieznanych ci psów,

przywiązanych do łańcucha, bądź znajdujących się na ogrodzonym terenie.

Musisz mieć się na baczności, gdy pies na ciebie szczeka,

warczy i pokazuje zęby, ma uszy płasko położone po sobie, sztywne nogi, uniesiony ogon i zjeżoną sierść. Nie krzycz w jego kierunku,

lecz stanowczym tonem powiedz „NIE” i zachowuj się tak, jakbyś się go nie bał.

Nie wpatruj się w oczy psa, nie odwracaj się do niego tyłem i nie uciekaj. Nie wsuwaj rąk przez ogrodzenie, za którym jest pies, aby je powąchał.

W przypadku ugryzienia natychmiast powiadom o tym dorosłych.

Przez 10 – 15 minut ranę przemywaj letnią bieżącą wodą lub zdezynfekuj ją wodą utlenioną. Następnie udaj się do lekarza. Zapamiętaj jak wyglądał pies

i w jakim kierunku odszedł. Zwierze musi być odnalezione i poddane obserwacji, w celu zbadania na wściekliznę.

Osy, pszczoły i szerszenie są szczególnie niebezpieczne w pobliżu swoich gniazd

Dlatego nie wolno do nich się zbliżać lub ich niszczyć. Gdy owady cię zaatakują, unikaj gwałtownych ruchów.

Jeżeli to możliwe poszukaj schronienia w ciemnym pomieszczeniu

Po użądleniu natychmiast powiadom o tym dorosłych. Pszczoły w odróżnieniu od os i szerszeni, które mogą żądlić wielokrotnie, zostawiają w miejscu użądlenia żądło. Nie próbuj samemu go usunąć, ponieważ możesz uszkodzić znajdujący się na jego końcu pęcherzyk jadowy. Gdy żądła nie ma, w celu zmniejszenia bólu i obrzęku, przyłóż zimny okład, przetrzyj bolące miejsce octem lub plastrem cebuli. W przypadku użądlenia w szyję lub jamę ustną przepłucz usta roztworem soli kuchennej. Nie drap miejsca użądlenia!.

Jeżeli zgubiłeś się,

nie próbuj na własna rękę odnaleźć miejsca, z którego rozpocząłeś wędrówkę po lesie.

Nie denerwuj się i nie płacz

Wybierz sobie drzewo – przyjaciela, do którego się przytul. Gdy poczujesz się pewniej, pomóż dorosłym odnaleźć siebie. W tym celu, ozdób jak „choinkę” małe drzewka i krzaki rosnące w okolicy, gdzie się znajdujesz. Powieszone na nich różne przedmioty, będą sygnałem dla poszukujących, że jesteś w pobliżu. Wykonaj na całej szerokości leśnych ścieżek znaki „STOP” poprzez równolegle ułożenie na nich trzech gałęzi, bądź trzech linii wykonanych z kamieni, szyszek lub patyków. Po ich zrobieniu nie odchodź w inne miejsce! Pamiętaj! Ważne jest, abyś utrzymywał ciepło swojego ciała.

Unikaj kontaktu z zimną ziemią!

Z suchych gałązek lub trawy zrób podłogę, na której będziesz mógł odpocząć, a z większych gałęzi nieduży szałas chroniący cię od wiatru. Jeżeli znajdujesz się w okolicach leśnej polany lub skraju lasu nie oddalaj się od nich, ponieważ dla poszukujących cię z powietrza, właśnie w takich miejscach będziesz najbardziej widoczny.

Jeżeli zauważysz ogień w swoim domu,

natychmiast powiadom o tym fakcie znajdujące się w nim osoby dorosłe. Gdy ich nie ma, nie podejmuj sam próby ugaszenia pożaru, bo możesz ulec poparzeniu lub w zależności od przyczyny jego powstania porażeniu prądem elektrycznym.

O ile to możliwe, zadzwoń pod numer alarmowy straży pożarnej 998,

podaj dokładny adres zamieszkania, imię i nazwisko oraz numer telefonu, z którego dzwonisz.

Następnie, jak najszybciej wyjdź z mieszkania i powiadom o pożarze sąsiadów.

Jeżeli natomiast pożar zaskoczy cię, i jego rozmiar będzie duży, bezzwłocznie skieruj się do wyjścia. Uczyń to przesuwając się do drzwi na czworakach. Uchroni cię to od szkodliwego dymu i wysokiej temperatury, które skupiają się w górnych partiach pomieszczenia. Do twarzy przyłóż zmoczony wodą ręcznik.

W żadnym wypadku nie chowaj się w szafach, zakamarkach, za firanami lub zasłonami.

Nie uchroni cię to od ognia, a ratownikom utrudni odnalezienie ciebie. Nie otwieraj okien! Powietrze z zewnątrz spowoduje, że wzrośnie intensywność pożaru.

Dlaczego nie wypalać traw?

Wypalanie traw i zarośli jest prawnie zabronione! Jest to jeden z najbardziej brutalnych sposobów niszczenia środowiska. Wbrew pozorom, wypalanie nie daje żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie – przynosi jedynie szkody dla przyrody, jak i samego człowieka. Świadczy o tym poniższe zestawienie faktów:

I. NEGATYWNY WPŁYW WYPALANIA TRAW NA LUDZI

Niestety, okazuje się, że co roku w takich pożarach giną też ludzie – najczęściej ci, którzy podejmują się wypalania. Zazwyczaj bezpośrednią przyczyną zgonu jest zawał serca, udar termiczny lub gwałtowna zmiana kierunku wiatru, a co za tym idzie – wielkości płomienia, co zaskakuje nieświadomego wypalacza.

Wypalanie to jedna z istotnych przyczyn zatruwania i tak już nadmiernie zanieczyszczonej atmosfery – tysiące pożarów w skali kraju wiąże się z „wyrzucaniem” do niej dziesiątków ton tlenku węgla oraz innych niebezpiecznych związków chemicznych. W związku z tym z roku na rok pogarsza się stan zdrowia społeczeństwa; zmniejsza się przeciętna długość życia.
zastraszająco wzrasta ilość chorób nowotworowych
następują niekorzystne zmiany w układzie kostnym
wyraźnie nasilają się choroby układu krążenia
coraz więcej kłopotu sprawiają choroby oczu
smog atakuje układ oddechowy; wzrasta natężenie chorób alergicznych.

Dla porównania przytoczmy przykład dymu papierosowego: wszyscy wiemy, jak jest szkodliwy, dlatego walczymy z nałogiem palenia papierosów. Tak samo postępujmy w odniesieniu do wypalania traw! Jeżeli ktoś pali papierosa w miejscu publicznym, zwracamy mu uwagę – tak samo róbmy widząc jak ktoś bezmyślnie wypala trawy.

Dym pochodzący z wypalania jest bardzo niebezpieczny nie tylko z powodu zatruwania atmosfery. Wypalanie traw nierzadko utrudnia również poruszanie się po drogach kierowcom; gęsty dym ścielący się na drogach ogranicza widoczność, w wyniku czego, podobnie jak we mgle, dochodzi do wielu wypadków i kolizji. Wszystko to prowadzi do strat materialnych, a także osobistych tragedii.
Wypalanie jest świadectwem braku kultury. Wypalacze kompromitują nas jako społeczeństwo w oczach gości i turystów zagranicznych. Wypalanie traw to zjawisko typowo polskie, nie występujące w Europie Zachodniej.
Dobrze widoczny ogień, zwłaszcza wieczorem, powoduje lęk i stres u wielu osób, zwłaszcza starszych.
Bezmyślne uśmiercanie roślin i zwierząt, a czasami nawet ludzi, poprzez wypalanie godzi w uczucia religijne wielu ludzi („nie niszcz, nie zabijaj”).
Każdy pożar, a co za tym idzie – każda interwencja sporo kosztuje. Sam przyjazd straży pożarnej do ognia kosztuje kilkaset złotych; w skali kraju są to dziesiątki tysięcy pożarów. Koszty to nie tylko wylana woda, spalone paliwo, zużyty sprzęt… To przede wszystkim ludzkie życie, zmęczenie, co nie sposób określić w złotówkach, więc trudno sprecyzować/oszacować straty. Są to na pewno miliony zł. Te ogromne sumy pokrywane są w ostatecznym rozrachunku z Budżetu Państwa. Oznacza to, iż to my – całe społeczeństwo – ponosimy ciężar finansowy walki z pożarami. Zapewne każdy z nas miałby ciekawsze propozycje na zagospodarowanie tak wielkich kwot pieniędzy, które każdego roku „przemijają z wiatrem”. Np. można by zakupić nowy sprzęt dla strażaków, karetki pogotowia, podreperować służbę zdrowia, edukację… itd.

Należy pamiętać o kolejnej bardzo ważnej kwestii:, kiedy strażacy są zadysponowani do akcji gaszenia pożarów traw, łąk i nieużytków, w tym samym czasie mogą być potrzebni w innym miejscu, np. do ratowania życia ludzi poszkodowanych w wypadku drogowym czy innym tragicznym zdarzeniu. Zaangażowanie w akcję gaszenia trawy powoduje znaczne wydłużenie czasu dojazdu do miejsca zdarzenia, a często o życiu człowieka decydują minuty.

II. WYPALANIE TRAW A ZWIERZĘTA

Śmierć w płomieniach czyha na ptaki. Niszczone są miejsca lęgowe wielu gatunków ptaków gnieżdżących się na ziemi lub w strefie krzewów. Palą się również gniazda już zasiedlone, a zatem z jajeczkami lub pisklętami (np. tak lubianych przez nas wszystkich skowronków).
Dym uniemożliwia pszczołom, trzmielom oblatywanie łąk. Owady te giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów roślin.
Giną też zwierzęta domowe, które przypadkowo znajdą się w zasięgu pożaru, ponieważ tracą orientację w dymie, ulegają zaczadzeniu. Dotyczy to również dużych zwierząt leśnych, takich jak sarny, jelenie czy dziki.
Płomienie niszczą miejsca bytowania zwierzyny łownej, m.in. bażantów, kuropatw, zajęcy, a nawet saren.
W płomieniach lub na skutek podwyższonej temperatury ginie wiele pożytecznych zwierząt kręgowych: płazy (żaby, ropuchy, jaszczurki), ssaki (krety ryjówki, jeże, zające, lisy, borsuki, kuny, nornice, badylarki, ryjówki i inne drobne gryzonie).
Przy wypalaniu giną mrówki. Jedna ich kolonia może zniszczyć do 4 milionów szkodliwych owadów rocznie. Mrówki zjadając resztki roślinne i zwierzęce ułatwiają rozkład masy organicznej oraz wzbogacają warstwę próchnicy, przewietrzają glebę. Podobnymi sprzymierzeńcami w walce ze szkodnikami są biedronki, zjadające mszyce.
Ogień uśmierca wiele pożytecznych zwierząt bezkręgowych, m.in. dżdżownice (które mają pozytywny wpływ na strukturę gleby i jej właściwości), pająki, wije, owady (drapieżne i pasożytnicze).

Powyższe przykłady stanowią niezbity dowód, że wypalanie traw niszczy wszystkie organizmy, nie tylko szkodniki. Giną organizmy glebowe, owady zapylające kwiaty, dżdżownice, drobne kręgowce, pisklęta wcześnie zakładających gniazda ptaków. Zdarza się, że w pożodze tracą życie zwierzęta chronione.

Grill

Lato jest okresem sprzyjającym wypoczynkowi na świeżym powietrzu. Po tygodniu ciężkiej pracy weekendowe dni coraz częściej spędzamy na działkach, ogrodach, wyjeżdżamy do lasu czy też nad jeziora. Nieodzownym elementem takich wycieczek jest przygotowywanie posiłków. Grillowanie sprawia dużo przyjemności, lecz należy pamiętać, że wykorzystujemy przy nim ogień otwarty, co niesie ze sobą pewne niebezpieczeństwo.

Dlatego też wskazujemy kilka podstawowych zasad bezpieczeństwa, których stosowanie ograniczy lub wyeliminuje możliwość nieprzyjemnych zdarzeń:

Grilujemy tylko na świeżym powietrzu. Pod żadnym pozorem nie przenośmy grilla do zamkniętych pomieszczeń, gdyż może to doprowadzić do zaprószenia ognia lub w przypadku braku odpowiedniej wentylacji do zaczadzenia;
Przed rozpaleniem upewnijmy się czy jest on ustawiony w sposób stabilny, zabezpieczający przed łatwym przewróceniem;
Do rozpalania nie używajmy substancji łatwo zapalnych poza typowymi rozpałkami, które możemy kupić w sklepach;
Do rozniecania ognia stosujmy specjalne dmuchawy, a w przypadku braku takiego urządzenia wachlujmy np. gazetą. Pod żadnym pozorem nie podlewajmy żarzącego się węgla cieczami łatwo zapalnymi;
W bezpośrednim sąsiedztwie grilla miejmy zawsze przygotowaną butelkę z wodą, przy pomocy której będziemy mogli skutecznie przygasić płomień;
Nie pozostawiajmy palącego się grilla bez nadzoru osób dorosłych. W przypadku, gdy znajdują się z nami małe dzieci pamiętajmy, aby po rozpaleniu zabezpieczyć rozpałki, szczególnie te w płynie;
Przed powrotem do domu sprawdźmy, czy grill został dokładnie zagaszony.

Przypominamy także, że:

Nie można rozpalać grilli w odległości mniejszej jak 100m od granicy lasu, za wyjątkiem miejsc wyznaczonych do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu,
Grillowanie na balkonach budynków wielorodzinnych stwarza zagrożenie pożarowe, jest uciążliwe dla sąsiadów i może naruszać prawo lokalne lub spółdzielcze.

Jak zachować się w trakcie pożaru?

W przypadku powstania pożaru wszyscy zobowiązani są podjąć działania w celu jego likwidacji poprzez zaalarmowanie niezwłocznie, przy użyciu wszystkich dostępnych środków, osoby będące w strefie zagrożenia oraz wezwać straż pożarną.

Telefoniczne alarmowanie należy wykonać w następujący sposób:

Po wybraniu numeru alarmowego straży pożarnej 998 i zgłoszeniu się dyżurnego spokojnie i wyraźnie podaje się:

swoje imię i nazwisko,
numer telefonu, z którego nadawana jest informacja o zdarzeniu,
adres i/lub nazwę obiektu,
co się pali, na której kondygnacji,
czy jest zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego.

Po podaniu powyższych informacji nie odkładać słuchawki do chwili potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia.

Przyjmujący może zażądać:

potwierdzenia zgłoszenia poprzez oddzwonienie,
dodatkowych informacji, które w miarę możliwości należy podać.

Następnie niezwłocznie przystąpić, przy użyciu miejscowych środków gaśniczych do gaszenia pożaru i nieść pomoc osobom zagrożonym. W przypadku koniecznym przystąpić do ewakuacji ludzi i mienia. Należy czynności te wykonać w taki sposób, aby nie doszło do powstania paniki jaka może ogarnąć ludzi będących w zagrożeniu, które wywołuje u ludzi ogień i dym. Panika może być przyczyną niepotrzebnych i tragicznych w skutkach wypadków w trakcie prowadzenia działań ratowniczych. Dlatego prowadząc jakiekolwiek działania w przypadku powstania pożar należy kierować się rozwagą w podejmowaniu decyzji. Do czasu przybycia straży pożarnej kierowanie akcją obejmuje kierownik zakładu pracy /właściciel obiektu/ lub osoba najbardziej energiczna i opanowana.

Jak ewakuować ludzi i mienie?

Celem ewakuacji ludzi jest zapewnienie osobom szybkie i bezpieczne opuszczenie strefy zagrożonej lub objętej pożarem. Do celów ewakuacji ludzi służą korytarze – poziome drogi ewakuacji i klatki schodowe – pionowe drogi ewakuacyjne, z których istnieje możliwość bezpośredniego wyjścia na zewnątrz. Drogi i wyjścia ewakuacyjne oznakowane muszą być pożarniczymi tablicami informacyjnymi zgodnie z normą PN-92/N-01256/02 „Znaki Bezpieczeństwa – Ewakuacja”.

Ewakuację ludzi z części lub z całego obiektu zarządza kierujący akcją ratowniczą. W przypadku zaistnienia pożaru lub innego zagrożenia budynku lub jego części, osoby nie biorące udziału w akcji ratowniczej powinny opuścić strefę zagrożenia. Osoby opuszczające strefę zagrożenia kierują się do najbliższego wyjścia służącego celom ewakuacji zgodnie z oznakowaniem.

W czasie prowadzenia ewakuacji zabronione jest:

dokonywanie jakichkolwiek czynności mogących wywołać panikę,
przechodzenie w kierunku przeciwnym do kierunku ewakuacji,
zatrzymywanie się lub tamowanie ruchu w inny sposób.

Osoby ewakuowane muszą podporządkować się poleceniom ratowników tj. osobom prowadzącym ewakuację: strażakom, pracownikom służby zabezpieczenia obiektu.

Poza ewakuacją ludzi niejednokrotnie zachodzi konieczność ewakuacji mienia. Celem ewakuacji mienia jest zabezpieczenie cennych przedmiotów oraz ważnych dokumentów przed zniszczeniem lub uszkodzeniem w przypadku pożaru lub innego zagrożenia. Ewakuowane przedmioty i dokumenty należy umieszczać tak, aby nie były narażone na zniszczenie lub uszkodzenie. Działania ewakuacyjne muszą być prowadzone w sposób skoordynowany, nie powodujący utrudnień w innych działaniach. Kierujący działaniem ratowniczym powinien wstępnie określić pomieszczenia, z których należy wynieść mienie.

Do pomieszczeń, z których należy ewakuować mienie w pierwszej kolejności, jeśli istnieje taka możliwość bez narażenia życia i zdrowia zalicza się:

pomieszczenia bezpośrednio zagrożone pożarem, w których jest źródło ognia,
pomieszczenia sąsiednie (w pionie i w poziomie) – możliwość rozprzestrzeniania się pożaru lub uszkodzenia przez działanie wysokiej temperatury i gazów pożarowych (dymu),
pomieszczenia pod palącym się pomieszczeniem narażone na możliwość zalania w czasie akcji gaśniczej.

Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa

Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa to interaktywne narzędzie, dzięki któremu można zapoznać się z najważniejszymi informacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i zagrożeń w danej lokalizacji. Mapa pomaga również wskazać miejsca, na które lokalne służby powinny zwrócić szczególną uwagę. Policja weryfikuje sygnały o zagrożeniach, a jeśli informacje okażą się prawdziwe, podejmuje odpowiednie działania.

Obywatele najczęściej zgłaszają zagrożenia, które są najbardziej uciążliwe w ich miejscu zamieszkania. Są to m.in.: nieprawidłowe parkowanie, przekraczanie dozwolonej prędkości, spożywanie alkoholu w miejscach niedozwolonych, niewłaściwa infrastruktura drogowa, używanie środków odurzających czy zła organizacja ruchu drogowego. Policjanci po potwierdzeniu zgłoszenia, realnie pomagają w rozwiązaniu problemu. Na przykład w sytuacji stwierdzenia złej organizacji ruchu, która zagraża bezpieczeństwu występują do zarządcy drogi o zmianę organizacji ruchu w tym miejscu.

Mapa jest także narzędziem pomocniczym przy przywracaniu części zlikwidowanych posterunków Policji. To swoista platforma wymiany informacji, przy pomocy której obywatel, w trosce o wspólne bezpieczeństwo, dzieli się z Policją informacjami o potencjalnych zagrożeniach. Natomiast pamiętajmy, że w przypadku pilnych spraw takich jak zagrożenie życia lub zdrowia należy zawsze dzwonić na numer alarmowy 112 lub 997.

Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa dostępna jest w serwisie geoportal.gov.pl

Podstawowe zasady postępowania podczas wystąpienia huraganowych wiatrów i nawałnic

Zachowanie w domu:

Zapewnić sobie dostęp do mediów, np. poprzez przenośne radio (z bateriami) oraz awaryjne oświetlenie np. latarkę, świeczki, a także żywność, wodę oraz podstawowe lekarstwa.
Przemyśl ewentualne drogi i miejsca ewakuacji.
Bezwzględnie nie należy wychodzić z domu.
Należy sprawdzić zamknięcie otworów okiennych i drzwiowych oraz zabezpieczyć je skutecznie przed otwarciem (np. okiennice, sztaby).
Usunąć z balkonów, tarasów lekkie materiały, które mogą zostać porwane przez wiatr i stworzyć dodatkowe zagrożenie.
Wyłączyć urządzenia elektryczne i gazowe (zawory, bezpieczniki).
Unikaj korzystania z telefonów, z wyjątkiem telefonów alarmowych.
Nie należy podchodzić do okien, drzwi – nie obserwować zjawisk i robić zdjęć.

Ewakuujemy się w przypadku:

Gdy otrzymamy sygnał od władz lokalnych.
Gdy mieszkamy w namiotach, przyczepach – gdzie występuje brak stabilnej konstrukcji.
Gdy mieszkamy i przebywamy w strefie zalewowej, np. blisko rzeki.
Z miejsc, w których nie czujesz się bezpiecznie.

W przypadku, gdy nie możesz się ewakuować:

Udaj się do bezpiecznego pomieszczenia na najniższej kondygnacji domu, np. piwnic i usiądź pod ściana nośną, z daleka od przeszklonych drzwi i okien.
Pozasłaniaj okna żaluzjami lub zasłonami.
Chwilowa bezpieczna pogoda i cisza – nie oznacza bezpieczeństwa, przed wyjściem upewnij się.

W przypadku, gdy burza i deszcz zaskoczy nas w terenie:

Nie należy parkować pod drzewami i słupami energetycznymi.
Gdy jedziemy pojazdem należy pamiętać o możliwym silnym podmuchu podczas wyjazdu z lasu, terenu zabudowanego.
Nie wolno chować się pod drzewa, słupy energetyczne i inne niepewne konstrukcje.
W czasie burz i wyładowań atmosferycznych – nie używać telefonów komórkowych.

W przypadku zbliżającego się huraganu przede wszystkim należy przygotować budynek poprzez: zabezpieczenie otworów okiennych, drzwi (najlepiej wykonać to poprzez zabicie deskami lub płytami drewnianymi). Bezwzględnie należy wyłączyć prąd w budynku, wygasić paleniska w piecach, zakręcić gaz na przyłączu do budynku.

Najbezpieczniej jest schronić się w piwnicy lub garażu domowym, w ostateczności na parterze. W żadnym wypadku nie należy podchodzić do okien, wychodzić z budynku.

W przypadku przebywania poza terenem zabudowanym nie należy ukrywać się pod drzewami (bardzo często dochodzi do uderzenia pioruna, lub złamania drzewa). Jako schronienie wykorzystać należy istniejące budowle: most, wiadukt, przepusty lub inne stałe konstrukcje. Jeżeli nie mamy możliwości ukrycia się to należy wykorzystać zagłębienia terenu (rów, głęboki dół). Nie należy zbliżać się do linii energetycznych, ponieważ jeżeli linia ulegnie zerwaniu zostaniemy porażeni prądem. Jeżeli podróżujemy samochodem należy niezwłocznie przerwać jazdę i ustawić pojazd z dala od przydrożnych drzew. Często dochodzi do przygniecenia samochodu przez powalone wiatrem przydrożne drzewa.

Regionalny System Ostrzegania

Regionalny System Ostrzegania (RSO) to darmowa, powszechna usługa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz wojewodów umożliwiająca powiadamianie obywateli o zagrożeniach.

Czym jest RSO?

W RSO umieszczane są różnego rodzaju komunikaty, w tym ostrzeżenia meteorologiczne oraz hydrologiczne i mapka prezentująca stan wód na najistotniejszych wodowskazach polskich rzek. W systemie generowane są też inne ostrzeżenia odwołujące się do miejscowych zagrożeń np. wypadków drogowych

Ponadto, w RSO dostępne są poradniki dotyczące m.in. tego jak udzielić pierwszej pomocy lub jak zachować się podczas burzy, powodzi czy ataku terrorystycznego.

Swoim zasięgiem RSO obejmuje całą Polskę. W skład systemu wchodzą: Aplikacja Mobilna RSO, programy naziemnego multipleksu cyfrowego MUX-3 oraz strony internetowe urzędów wojewódzkich. Za treść komunikatów odpowiadają wojewodowie (wojewódzkie centra zarządzania kryzysowego) oraz MSWiA w przypadku komunikatów ogólnopolskich.

Zasada działania

Komunikat o zasięgu wojewódzkim generuje wojewódzkie centrum zarządzania kryzysowego. Ostrzeżenie ukazuje się:

w Aplikacji Mobilnej (systemy operacyjne Android, iOS, Windows Phone),
na stronach internetowych urzędu wojewódzkiego,
w programach ogólnopolskich TVP (TVP1HD, TVP2HD, TVP Info, TVP Kultura, TVP Historia, TVP Polonia, TVP Rozrywka – telegazeta od str. 190, napisy DVB) w TVP Regionalnej (telegazeta od str. 430, napisy DVB), a także na platformie hybrydowej.

W przypadku wystąpienia szczególnie poważnych zagrożeń, komunikaty pojawiają się na ekranie telewizora w formie napisów. W zwięzły sposób informują o sytuacji i odsyłają do szczegółów, np. umieszczonych na konkretnej stronie telegazety. W telewizorach dostosowanych do potrzeb telewizji hybrydowej (tj. łączącej telewizję z Internetem) istnieje możliwość przejścia na stronę oferującą np. graficzną lub filmową informację dotyczącą zagrożenia.

Komunikaty o zasięgu ogólnopolskim generowane są przez MSWiA, a ich wizualizacja w systemie jest analogiczna do przedstawionej powyżej.

Aplikacja mobilna RSO

Bezpłatna aplikacja mobilna RSO dostępna jest dla poszczególnych systemów operacyjnych (Android, iOS, Windows Phone). Aplikację można wyszukać po słowach kluczowych „RSO” oraz „Regionalny System Ostrzegania”. W marcu 2018 r. udostępniono nową wersję aplikacji, wzbogaconą o funkcję geolokalizacji oraz udogodnienia dla osób niedowidzących. Z kolei od połowy lutego 2019 r. nie jest możliwe pobranie starej wersji aplikacji. Mimo to, użytkownicy poprzedniej wersji nadal mogą z niej korzystać na niezmienionych zasadach.

Aplikacja umożliwia dostęp do komunikatów generowanych przez wojewódzkie centra zarządzania kryzysowego poszczególnych urzędów wojewódzkich na terenie Polski oraz przez MSWiA.

Komunikaty/ostrzeżenia rozpowszechniane w ramach RSO podzielone są na następujące kategorie tematyczne: ogólne, meteorologiczne, hydrologiczne, drogowe, stany wód (wodowskazów).

Aplikacja została zaopatrzona również w część zawierającą poradniki postępowania w sytuacji różnego rodzaju zagrożeń.

Jakie informacje znajdę w RSO?

Regionalny System Ostrzegania jest stale rozwijany. W systemie przekazywane są informacje uzyskiwane m.in. ze: służb podległych lub nadzorowanych przez MSWiA (np. Policji), Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowego Instytutu Badawczego (ostrzeżenia meteorologiczne i hydrologiczne, stany wód), Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (ostrzeżenia drogowe) oraz Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej – Państwowego Instytutu Badawczego (ostrzeżenia dotyczące cyberprzestrzeni).

Dodatkowo, na poziomie regionalnym, przedstawiciele czterech urzędów wojewódzkich (dolnośląskiego, opolskiego, śląskiego i małopolskiego) porozumieli się ze spółką Tauron Dystrybucja w sprawie zasilania systemu w informacje o przerwach w dostawach prądu w razie rozległych awarii energetycznych.

Przez lata funkcjonowania w ramach systemu podjęto współpracę z następującymi podmiotami:

31 sierpnia 2015 r. – podpisanie listu intencyjnego pomiędzy Ministerstwem Administracji i Cyfryzacji a Prezydentem m.st. Warszawy dotyczącego włączenia m.st. Warszawy do RSO;
10 marca 2017 r. – zawarcie porozumienia pomiędzy Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji a Ministerstwem Obrony Narodowej dotyczącego włączenia Sił Zbrojnych RP do RSO;
15 listopada 2017 r. – zawarcie porozumienia pomiędzy Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji a Ministerstwem Cyfryzacji oraz Naukową i Akademicką Siecią Komputerową – Państwowym Instytutem Badawczym dotyczącego włączenia NASK do RSO;
20 marca 2018 r. – zawarcie porozumienia pomiędzy Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji a Głównym Geodetą Kraju dotyczącego udostępnienia usługi API Geoportal na potrzeby RSO.

Sygnały ALARMOWE